Ένα πάρα πολύ ωραίο ιστορικό μυθιστόρημα. Εποχή 12ου αιώνα, Μανουήλ Κομνηνός, Κόρδοβα, Παρίσι, Κωνσταντινούπολη, Κίεβο, Πόντος. Καραβάνια, μάχες, κάστρα, έμποροι και πανηγύρια, γυναίκες και αίμα, πάρα πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή, την καθημερινότητα, τα καράβια, το δουλεμπόριο, την Ανατολή, τις πόλεις που ανέφερα προηγουμένως. Ανατροπές, συμμαχίες, προδοσίες, ρουφιανιές, φιλοσοφία, τα πρώτα βιβλία που ήταν δυσεύρετα και γι' αυτό ανάρπαστα. Ο χαρακτήρας του Κερμπουσάρ ολοζώντανος, σφυρηλατείται από τα γεγονότα, πολλές φορές, αν και αναζητά τον πατέρα του, λιποψυχεί λόγω κούρασης ή διστάζει λόγω γυναικείας αγκαλιάς. Αλλά όχι, εμμένει στον αρχικό σκοπό του. Και τελικά βρίσκει τον πατέρα του κι αποφασίζει να αναζητήσει την αγάπη του που κατέφυγε στην Ινδία. Κι ενώ ο συγγραφέας υπόσχεται να γράψει άλλα 2 βιβλία για τον Κερμπουσάρ, δεν τα βρίσκω πουθενά. Στην εγκυκλοπαίδεια βλέπω ότι πέθανε 4 χρόνια μετά από αυτό το βιβλίο και κρίμα. Αναρωτιέμαι αν τα γουέστερν του είναι εξίσου καλογραμμένα. Με την καμία όμως δεν μπορεί αυτό το βιβλίο να συγκριθεί με άλλα Μπελ, είναι διαμαντάκι και θα μπορούσε κάλλιστα να εκδοθεί από Λιβάνη ή Ψυχογιό. Εξαιρετικό.